Granice widoczności: haitańskie migrantki i dominikańskie państwo narodowe

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Borders of Visibility: Haitian Migrant Women and the Dominican Nation-State

Zawartość książki:

Antropologiczne studium mobilności haitańskich imigrantek w Republice Dominikańskiej.

Granice widoczności oferują niezwykle aktualny wgląd w rasistowskie traktowanie potomków Haitańczyków przez Republikę Dominikańską w jej granicach. Jennifer L. Shoaff wykorzystuje wieloaspektowe badania feministyczne, aby skupić się na geografiach władzy, które przecinają się, aby informować o możliwościach i ograniczeniach, które migrantki muszą pokonywać, aby pracować i żyć w kontekście, który w dużej mierze odmawia im praw człowieka, dostępu do obywatelstwa oraz poczucia bezpieczeństwa i przynależności.

Paradoksalnie, kobiety te są zarówno niewidoczne ze względu na swoją czarnoskórość, jak i niewidzialne, ponieważ są marginalizowane przez krzyżujące się nierówności władzy. Haitańskie kobiety muszą zmagać się z rozproszonymi prawnymi, biurokratycznymi i dyskursywnymi praktykami państwowo-lokalnymi w miejscach "granicznych", które sytuują je jako szczególny rodzaj zagrożenia, które należy powstrzymać. Shoaff bada tę dialektykę mobilności i powstrzymywania w różnych miejscach w północno-zachodniej Dominikanie, w tym na oficjalnym przejściu granicznym, transgranicznych i regionalnych rynkach odzieży używanej, osadach migrantów (bateyes) i innych kontekstach wiejsko-miejskich.

Shoaff łączy wywiady etnograficzne, obserwację uczestniczącą, analizy instytucjonalne struktur państwowych i agencji pozarządowych oraz dokumentację archiwalną, aby wysunąć na pierwszy plan kwestię praw człowieka. Chociaż praca ta opiera się przede wszystkim na krytycznej praktyce etnograficznej, wnosi ona wkład w szersze dziedziny transnarodowego feminizmu, studiów nad czarnymi, migracji i granic, ekonomii politycznej i geografii kulturowej. Borders of Visibility zwraca bardzo potrzebną uwagę na ekonomiczną pomysłowość i przedsiębiorczość haitańskich imigrantek, ich zdolność do przetrwania i rozwoju, ich często niemożliwe wybory dotyczące przeprowadzki lub pozostania, przywracając im widoczność, jednocześnie ujawniając struktury, które nadal czynią je niewidzialnymi, a tym samym z czasem zbędnymi.