Ocena:
Książka „The Limits of Autobiography” jest chwalona za swoją oryginalność, głębię i różnorodne podejścia teoretyczne, które wykorzystuje. Skutecznie integruje teorie psychoanalityczne, feministyczne, postkolonialne, poststrukturalistyczne, traumatyczne i prawne, dzięki czemu jest dostępna zarówno dla naukowców, jak i zwykłych czytelników. Autorka, Leigh Gilmore, jest chwalona za swoje spostrzeżenia na temat traumy i tworzenia autobiografii opartych na wyobraźni.
Zalety:⬤ Przełomowa oryginalność, głębia i intensywność
⬤ różnorodne podejścia teoretyczne
⬤ dostępne zarówno dla naukowców, jak i zwykłych czytelników
⬤ potencjał wpływu na zrozumienie traumy w kontekście prawnym i opieki zdrowotnej
⬤ inspirujące i transformujące spostrzeżenia.
Recenzje nie wspominają o konkretnych wadach, ale niektórzy mogą uznać teoretyczny charakter dyskusji za wyzwanie lub mogą szukać bardziej prostych narracji.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
The Limits of Autobiography: Trauma and Testimony
W The Limits of Autobiography Leigh Gilmore analizuje teksty przedstawiające traumę poprzez łączenie elementów autobiografii, fikcji, biografii, historii i teorii w sposób, który podważa ograniczenia autobiografii.
Wnikliwa i przekonująca lektura dzieł Michela Foucaulta, Louisa Althussera, Dorothy Allison, Mikala Gilmore'a, Jamaiki Kincaid i Jeanette Winterson bada, w jaki sposób każdy z nich stawia pytania „Jak żyłem? „ i „Jak będę żyć? „ w odniesieniu do form społecznych i psychicznych, w których pojawia się trauma. Po raz pierwszy opublikowane w 2001 roku, to nowe wydanie jednego z fundamentalnych tekstów w badaniach nad traumą zawiera nową przedmowę autora, która ocenia grawitacyjne przyciąganie między pisaniem życia a traumą w XXI wieku, napięcie, które nadal wytwarza innowacyjne i artystyczne środki konfrontacji z pokrewieństwem, przemocą i autoprezentacją.
