Ocena:

Książka bada emocjonalne i duchowe aspekty utraty bliźniaka, oferując wgląd i uzdrowienie zarówno osobom indywidualnym, jak i terapeutom. Czytelnicy zazwyczaj uważają ją za głęboką i transformującą, choć może nie spodobać się tym, którzy szukają ściśle faktycznego lub naukowego podejścia.
Zalety:Wielu recenzentów docenia emocjonalną głębię, osobiste spostrzeżenia i uzdrawiający potencjał książki. Jest ona uważana za szczególnie wartościową dla osób zmagających się z poczuciem straty, samotnością lub wyzwaniami w związkach. Styl pisania opisywany jest jako angażujący i intuicyjny, odwołujący się do emocjonalnego i duchowego wymiaru tematu.
Wady:Niektórzy czytelnicy krytykują książkę za brak naukowego podejścia lub zbytnią subiektywność. Ci, którzy nie podzielają duchowych przekonań autora lub szukają bardziej akademickiej eksploracji, mogą uznać ją za nieprzydatną. Kilku recenzentów zauważyło, że nie jest to konwencjonalna książka „non-fiction” i może nie zapewniać kompleksowej perspektywy, której szukali.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
„Fascynująca książka Barbary Schlochow jest zaproszeniem do podróży do początków życia, do domu, do tego, skąd pochodzimy, w tym życiu i poza nim. Jej tematem jest pierwsza relacja, nie tylko z matką, ale także z rzeczywistością, pamięcią lub obrazem utraconego bliźniaka w łonie matki.
Barbara naświetla wiele aspektów, duchowych, ludzkich i traumatycznych kontaktów i strat w tym wczesnym okresie na początku życia. Bada trwające całe życie poszukiwanie „bratniej duszy” i jego potencjalny wpływ na nasze życie w związkach pod względem kontaktu i więzi zarówno w dobrych, jak i trudnych chwilach.
Książka ma prosty, naturalny styl, który przekazuje jej ważny temat w bardzo zrozumiały sposób. Autorka wzbogaca swoje teksty własnymi wierszami, które ilustrują osobiste aspekty życia, miłości, śmierci, uzdrawiania i transformacji”.