Gemignani: Życie i lekcje z Broadwayu i nie tylko

Opinie czytelników

Książka o Paulu Gemignanim oferuje mieszankę wzruszających anegdot i spostrzeżeń na temat świata teatru muzycznego, szczególnie podkreślając rolę dyrektora muzycznego. Jednakże, wiele recenzji krytykuje jakość jej napisania, błędy techniczne i brak bezpośrednich cytatów, co sprawia, że bardziej przypomina ona życiorys niż obszerną biografię. Pomimo wad, niektórzy czytelnicy uważają ją za inspirującą i pouczającą, szczególnie dla fanów teatru muzycznego.

Wzruszające momenty i szczere historie, pouczające spostrzeżenia na temat roli dyrektora muzycznego, wciągające anegdoty i inspirująca narracja o spełnianiu marzeń w teatrze. Wielu czytelników docenia miłość autora do Gemignaniego i historii teatru muzycznego.

Słaba jakość pisania i proza na poziomie amatorskim, liczne literówki i błędy rzeczowe, brak bezpośrednich cytatów z Paula Gemignaniego i współpracowników oraz poleganie na powtórzonych informacjach. Niektórzy czytelnicy czuli się rozczarowani z powodu wysokich oczekiwań i uznali książkę za pozbawioną głębi i nowych spostrzeżeń.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gemignani: Life and Lessons from Broadway and Beyond

Zawartość książki:

Paul Gemignani jest jednym z tytanów współczesnego przemysłu teatru muzycznego.

Pełniąc funkcję dyrektora muzycznego w ponad czterdziestu produkcjach na Broadwayu od 1971 roku, jego współpraca ze Stephenem Sondheimem, Andrew Lloydem Webberem, Johnem Kanderem, Fredem Ebbem, Halem Princem, Michaelem Bennettem i Alanem Menkenem doprowadziła do niezliczonych wyróżnień dla jego współpracowników, ale ze względu na prawie niewidoczną pozycję dyrektora muzycznego w branży Broadwayu, historia Gemignaniego jest często pomijana. GEMIGNANI stara się nie tylko wprowadzić czytelnika do orkiestry, aby poznać historię Gemignaniego, ale także edukować czytelnika o kluczowej roli, jaką odgrywa dyrektor muzyczny w ożywianiu niektórych z najbardziej kultowych musicali w historii Broadwayu.

Urodzony w drugim pokoleniu włoskiej rodziny amerykańskiej podczas wstrząsów po Wielkim Kryzysie, Gemignani przeszedł drogę od gry na perkusji w zespołach USO do dyrygowania przed Leonardem Bernsteinem, zanim stał się kluczowym graczem w zespole, który wprowadził na scenę jedne z najbardziej udanych musicali końca XX wieku. Sweeney Todd, Evita, Merrily We Roll Along, Sunday in the Park with George i Into the Woods byłyby zupełnie inne bez jego kluczowego wkładu, a wiele dźwiękowych znaczników, które obecnie kojarzymy z postmodernistycznym teatrem muzycznym, można przypisać starannej ciekawości Gemignaniego, aby poszerzyć granice tego, co było możliwe.