Ocena:
Książka oferuje unikalne filozoficzne podejście do Kaznodziei, badając egzystencjalne tematy przez pryzmat innych myślicieli, takich jak Nietzsche i Machiavelli. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za intelektualnie stymulującą, inni uważają ją za ezoteryczną i nieodpowiednią dla początkujących zainteresowanych Kaznodzieją.
Zalety:Zapewnia głęboki filozoficzny wgląd w egzystencjalizm i angażuje się w znaczących myślicieli. Przemawia do czytelników z doświadczeniem w literaturze Starego Testamentu i filozofii hellenistycznej.
Wady:Nie nadaje się dla tych, którzy szukają prostego komentarza do Kaznodziei. Uważany za ezoteryczny i potencjalnie mylący dla czytelników niezaznajomionych z tematem. Brak dobrej redakcji z kilkoma błędami gramatycznymi.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Philosophy of Qohelet
Badanie to porównuje i kontrastuje różne filozofie egzystencjalne odnoszące się do kondycji ludzkiej i jej celu.
W szczególności koncentruje się na starotestamentowej Księdze Kaznodziei. Etyka Nikomachejska i Natura Bogów dotyczące cnoty, odwagi i konieczności wiecznego źródła zostały zbadane, ponieważ odnoszą się do tematu z zachodniego światopoglądu.
Zamierzonym wkładem tych badań jest ujawnienie, że bez obiektywnego odniesienia społeczeństwo staje się skupiskiem subiektywnych obrzydliwości podatnych na nieszczęśliwą egzystencję, powolne popadanie w szaleństwo, pogoń za wiatrem. Aby uciec od tej próżności, musi istnieć coś wiecznego. Niemniej jednak ludzkość musi zmierzyć się z otchłanią, z którą zmagał się Nietzsche w swojej wersji filozofii egzystencjalnej, aby znaleźć sens w tym życiu.
Rzeczywiście, gdy spogląda się w otchłań, otchłań spogląda z powrotem na ludzkość, ale zamiast poddawać swoją autonomię bezsensownej pustce, jednostki powinny określić nieodłączną wartość swojego życia. W przeciwnym razie śmierć, jak zauważył Qohelet, opanowuje jednostkę na długo przed jej faktyczną śmiercią.
