Fanatic Heart: Poems
Wiersze w Fanatic Heart, niezwykle udanym pierwszym zbiorze wierszy Deboarah Pope, wyróżniają się zmysłowym językiem, pewnym głosem i niezwykłą inteligencją. "To wiersze z wyraźną przewagą" - zauważa poetka Betty Adcock. Pamięć i tożsamość, rodzina i miejsce, życie, które obejmuje zarówno "muśnięcie skrzydeł radości", jak i "zaciekły uścisk smutku" - to są obawy Pope. Są to wiersze o bólu i stracie, ale są to także, co bardziej wymowne, wiersze o zachwycie, miłości i pasji w ich różnych postaciach, o dwuznaczności w każdej ludzkiej relacji - dwuznaczności umiejętnie przywołanej w "Znakach".
W tych lasach wybraliśmy.
Z ledwie większą świadomością.
Niż wybraliśmy siebie nawzajem.
Perspektywy zawsze obiecują.
Więcej niż się pojawia.
Solidność tego domu jest powierzchowna.
Trwałość czegokolwiek jest mitem.
Bierzemy nasze wizje za krawędzie,.
W domu w zakrzywionym świetle.
Wciąż, jak mówią Cyganie,.
Dobra droga.
Wiersze osadzone są w starannie wyartykułowanym świecie przyrody, którego zmysłowe piękno Pope oddaje w takich wersach jak te z "Brzoskwiń".
Będą na całej ziemi,.
Oprószone złotem, miękkie.
Pod stopami naszych stóp.
Wielkości moreli, nie nadające się do jedzenia.
Ale zapach będzie.
Pyszny.
Wiersze Deborah Pope oddają głos życiu głęboko odczuwanemu i w pełni zrealizowanemu, którego bardzo osobiste roszczenia są uniwersalne. Sercem fanatyzmu tej poezji jest poszukiwanie gruntu intymności i konfiguracji tożsamości. Miarą umiejętności Pope jest to, że każde rozpoznanie wydaje się niezwykle słuszne, nie poszukiwane, ale dane.
