Ocena:
Książka jest zbiorem esejów autorstwa Dana Jenkinsa, które oddają istotę golfa poprzez humor i nostalgię. Podczas gdy wielu czytelników docenia dowcip i wiedzę Jenkinsa na temat golfa, niektórzy uważają, że w książce brakuje nowego materiału i może ona nie spełniać jego zwykle wysokich standardów.
Zalety:Wciągający styl pisania, humorystyczne anegdoty, nostalgiczne refleksje na temat golfa, ceniona perspektywa dla starszych fanów i duże uznanie dla wkładu literackiego Jenkinsa.
Wady:Zawiera głównie powtórzony materiał z poprzednich prac, może nie spodobać się młodszym fanom golfa, przez niektórych postrzegany jako pochłonięty sobą, a niektórzy czytelnicy uznali go za rozczarowujący w porównaniu do wcześniejszych klasyków Jenkinsa.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
„Opowiedz mi o hydraulice, dobrze.
Opowiedz mi o stolarstwie, ogrodnictwie tarasowym, zegarze w magnetowidzie. Śmiało, wytłumacz mi celofan.
Opowiedz mi o tych wszystkich rzeczach, ale nie próbuj opowiadać mi o golfie, dobrze? Na golfie się znam.” - Dan Jenkins. Po czterech dekadach zajmowania się golfem - nie wspominając o „graniu w scratcha od bluesa i hazardu za własne pieniądze, kiedy ich nie miałem” - Dan Jenkins zdecydowanie zna się na golfie. Być może zna tę grę lepiej niż ktokolwiek inny na świecie.
Teraz jego najnowsza i długo oczekiwana kolekcja gromadzi jego najlepsze teksty na temat gry, od poważnych kawałków na temat ponadczasowych klasyków, takich jak 1954 Masters i 1960 Open, po humorystyczne ujęcia wszystkiego, od najlepszych rzeczy w golfie - najlepszym barem jest Club XIX w Pebble Beach Lodge - po jego nieodwzajemnioną miłość do wózków golfowych. Dzięki obsadzie, która obejmuje wszystkich, od Hogana, Palmera i Nicklausa po wszystkich czających się i spoilerów w PGA Tour, książka ta jest ponadczasowym dodatkiem do wspaniałej literatury golfowej.
