Egzegeza Philipa K. Dicka

Opinie czytelników

The Exegesis of Philip K. Dick to kompleksowa i głęboko osobista eksploracja mistycznych doświadczeń autora i filozoficznych dociekań na temat rzeczywistości, Boga i ludzkiego cierpienia. Podczas gdy wielu recenzentów chwali jej głęboki wgląd i unikalną perspektywę, szczególnie w odniesieniu do tematów metafizycznych, inni uważają ją za przytłaczającą, powtarzalną i pozbawioną organizacji.

Oferuje ona oszałamiającą eksplorację idei filozoficznych i teologicznych, czerpiąc z szerokiego zakresu wpływów. Czytelnicy doceniają jej głębię, oryginalność i szczerość refleksji Dicka na temat jego mistycznych doświadczeń. Książka jest opisywana jako znaczący wkład w zrozumienie metafizyki i osobistej duchowości, przemawiając szczególnie do osób zaznajomionych z twórczością Dicka.

Wielu uważa, że książka jest dezorientująca, powtarzalna i zbyt długa, a niektórzy opisują ją jako żmudną lekturę. Krytycy zwracają uwagę na jej brak struktury i przejrzystości, argumentując, że często wydaje się być zbiorem chaotycznych myśli, a nie spójnym dziełem. Niektórzy wyrażają rozczarowanie, czując, że reprezentuje ona zawężenie unikalnej wizji Dicka, z dobrze znanymi chrześcijańskimi tematami zastępującymi jego wcześniejsze, bardziej innowacyjne pomysły.

(na podstawie 102 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Exegesis of Philip K Dick

Zawartość książki:

„Wielka i katastrofalna sekwencja argumentów z przejmującymi, przerażającymi, niedorzecznymi i genialnymi.

„Egzegeza” to rodzaj książki kojarzonej z legendami i szaleńcami, ale Dick nie był legendą ani szaleńcem. Żył wśród nas i był geniuszem.” - Jonathan Lethem Oparta na tysiącach stron maszynopisu i odręcznych notatek, wpisów do dziennika, listów i szkiców opowiadań, »Egzegeza Philipa K.

Dicka« jest wspaniałym i pełnym wyobraźni ostatnim dziełem autora, który poświęcił swoje życie kwestionowaniu natury rzeczywistości i percepcji, plastyczności przestrzeni i czasu oraz relacji między człowiekiem a boskością. Zredagowana i przedstawiona przez Pamelę Jackson i Jonathana Lethema, będzie to ostateczna prezentacja genialnego i epickiego ostatniego dzieła Dicka. W „Egzegezie” Dick dokumentuje swoją ośmioletnią próbę zgłębienia tego, co nazwał „2-3-74”, postmodernistycznego wizjonerskiego doświadczenia całego wszechświata „przekształconego w informację”.

We wpisach, które czasami liczyły setki stron, Dick starał się dotrzeć do sedna kosmicznej tajemnicy, która przetestowała jego wyobraźnię i inwencję do granic możliwości, dodając, zmieniając i odrzucając teorię za teorią, mieszając sny i wizjonerskie doświadczenia, gdy się pojawiały, i zbierając to wszystko razem w trzech późnych powieściach znanych jako trylogia VALIS. W tym skrócie Jackson i Lethem służą jako przewodnicy, prowadząc czytelnika przez Egzegezę i nawiązując do momentów z życia i twórczości Dicka.