Ocena:
Książka jest pamiętnikiem skupiającym się na zmaganiach i doświadczeniach nieudokumentowanych imigrantów, w szczególności na osobistej podróży autora i wyzwaniach, przed którymi stanęła jego rodzina w poruszaniu się po systemie imigracyjnym. Czytelnicy doceniają emocjonalną głębię, liryczny styl pisania i wgląd w doświadczenia imigrantów, pomimo krytyki dotyczącej tempa i wyborów stylistycznych.
Zalety:⬤ Wciągająca i emocjonalnie mocna opowieść, którą wielu czytelnikom trudno jest odłożyć.
⬤ Oferuje głęboki wgląd w proces imigracji i trudności, z jakimi borykają się imigranci, wspierając empatię.
⬤ Liryczna proza autora jest opisywana jako piękna i sugestywna, a kilku czytelników zauważyło jej wpływ na zrozumienie tematu.
⬤ Relatywna dla osób z podobnych środowisk, pokazująca odporność i osobiste doświadczenia.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że narracja jest czasami powolna i może być nużąca lub powtarzalna.
⬤ Kilku recenzentów wyraziło trudności z poetyckim stylem, preferując bardziej bezpośrednie podejście.
⬤ Krytyka dotycząca tendencji autora do skupiania się na byciu ofiarą i pewnych filozoficznych rozważaniach, które nie wszystkim czytelnikom przypadły do gustu.
(na podstawie 35 opinii czytelników)
Children of the Land: A Memoir
Najbardziej oczekiwana książka 2020 roku według Entertainment Weekly, The Millions i LitHub.
Ten niezapomniany pamiętnik nagradzanego poety o dorastaniu bez dokumentów w Stanach Zjednoczonych opowiada o smutkach i radościach rodziny rozdartej przez drakońską politykę i stanowi kronikę próby zbudowania przyszłości przez jednego młodego człowieka w narodzie, który zaprzecza jego istnieniu.
"Nie byłeś duchem, nawet jeśli cały kraj się ciebie bał. Nikt w tej historii nie był duchem. To nie była historia."
Kiedy Marcelo Hernandez Castillo miał pięć lat, a jego rodzina przygotowywała się do przekroczenia granicy między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi, doznał tymczasowej ślepoty wywołanej stresem. Castillo odzyskał wzrok, ale szybko zrozumiał, że musi przekroczyć próg niewidzialności, zanim osiedli się w Kalifornii z rodzicami i rodzeństwem. W ten sposób rozpoczęło się nowe życie polegające na ukrywaniu się na widoku i zwracaniu szczególnej uwagi przez cały czas w obawie przed byciem naprawdę widzianym. Zanim Castillo stał się jednym z najbardziej znanych poetów pokolenia, był chłopcem, który doskonalił swój angielski w nadziei, że nigdy nie wyda się niezwykły.
Z pięknem, wdziękiem i szczerością Castillo opowiada o spotkaniach swoich i swojej rodziny z systemem, który traktuje ich jak przestępców za poszukiwanie bezpiecznego, zwyczajnego życia. Pisze o niedzielnym popołudniu, kiedy otworzył drzwi funkcjonariuszowi ICE, który trzymał jedną rękę na swojej kaburze, o godzinach spędzonych na wyrobieniu fałszywej karty ubezpieczenia społecznego, aby móc pracować na utrzymanie swojej rodziny, o deportacji ojca i dekadzie, którą spędził czekając na powrót do żony i dzieci, tylko po to, by odmówiono mu ponownego wjazdu, a także o rozdzierającej serce decyzji matki o pozostawieniu dzieci i wnuków, aby mogła połączyć się ze swoim wyobcowanym mężem i przejść na emeryturę z ciężkiej pracy.
Dzieci ziemi destyluje traumę wysiedlenia, oświetla ludzkie życie kryjące się za nagłówkami gazet i służy jako oszałamiająca medytacja nad tym, co to znaczy być człowiekiem i obywatelem.
--Sandra Cisneros, autorka The House on Mango Street.
