Dzieci ziemi

Opinie czytelników

Książka przedstawia głęboko osobistą i emocjonalną relację ze zmagań nieudokumentowanej rodziny imigrantów, podkreślając wyzwania i złożoność systemu imigracyjnego w USA. Wielu czytelników uznało ją za fascynujący, wnikliwy i pięknie napisany pamiętnik, podczas gdy inni zauważyli, że czasami był powtarzalny i nadmiernie skupiał się na ofierze autora.

Jest pięknie napisany, wciągający i oferuje potężny wgląd w trudności imigrantów. Wielu czytelników uważało, że książka ta dostarcza niezbędnego spojrzenia na proces imigracyjny, rozwija empatię i rezonuje osobiście, szczególnie z tymi, którzy są zaznajomieni z doświadczeniami imigrantów. Książka została polecona ze względu na swoją liryczną prozę, emocjonalną głębię i jako ważna lektura dla zrozumienia narracji imigrantów.

Niektórzy czytelnicy uznali część narracji za powolną lub powtarzalną, zmagając się z podejściem autora skoncentrowanym na ofierze. Niektórzy krytykowali skupienie się na uczuciach autora do ojca i złożoności jego dynamiki rodzinnej, co zdaniem niektórych przyćmiło szersze kwestie związane z imigracją. Kilku recenzentów wyraziło pragnienie bardziej bezpośredniej narracji i uważało, że poetycki styl autora czasami odrywał się od przesłania.

(na podstawie 35 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Children of the Land

Zawartość książki:

Ten niezapomniany pamiętnik nagradzanego poety o dorastaniu bez dokumentów w Stanach Zjednoczonych opowiada o smutkach i radościach rodziny rozdartej przez drakońską politykę i jest kroniką próby zbudowania przyszłości przez jednego młodego człowieka w narodzie, który zaprzecza jego istnieniu.

"Nie byłeś duchem, nawet jeśli cały kraj się ciebie bał. Nikt w tej historii nie był duchem. To nie była historia."

Kiedy Marcelo Hernandez Castillo miał pięć lat, a jego rodzina przygotowywała się do przekroczenia granicy między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi, doznał tymczasowej ślepoty wywołanej stresem. Castillo odzyskał wzrok, ale szybko zrozumiał, że musi przekroczyć próg niewidzialności, zanim osiedli się w Kalifornii z rodzicami i rodzeństwem. W ten sposób rozpoczęło się nowe życie polegające na ukrywaniu się na widoku i zwracaniu szczególnej uwagi przez cały czas w obawie przed byciem naprawdę widzianym. Zanim Castillo stał się jednym z najbardziej znanych poetów pokolenia, był chłopcem, który doskonalił swój angielski w nadziei, że nigdy nie wyda się niezwykły.

Z pięknem, wdziękiem i szczerością Castillo opowiada o spotkaniach swoich i swojej rodziny z systemem, który traktuje ich jak przestępców za poszukiwanie bezpiecznego, zwyczajnego życia. Pisze o niedzielnym popołudniu, kiedy otworzył drzwi funkcjonariuszowi ICE, który trzymał jedną rękę na swojej kaburze, o godzinach spędzonych na wyrobieniu fałszywej karty ubezpieczenia społecznego, aby móc pracować na utrzymanie swojej rodziny, o deportacji ojca i dekadzie, którą spędził czekając na powrót do żony i dzieci, tylko po to, by odmówiono mu ponownego wjazdu, a także o rozdzierającej serce decyzji matki o pozostawieniu dzieci i wnuków, aby mogła połączyć się ze swoim wyobcowanym mężem i przejść na emeryturę z ciężkiej pracy.

Children of the Land destyluje traumę wysiedlenia, oświetla ludzkie życie kryjące się za nagłówkami gazet i służy jako oszałamiająca medytacja nad tym, co to znaczy być człowiekiem i obywatelem.