Two Maps of Central Asia of the First Half of 18th century
Historyczne mapy i globusy wykonane w Europie i Rosji w XVI-XVIII wieku są ważnymi źródłami do badań nad etnopolityczną historią Azji Środkowej w tym okresie. Niniejsza książka zawiera szczegółowy opis i omówienie dwóch historycznych map Azji Środkowej wykonanych w pierwszej połowie XVIII wieku, na których terminy „Uzbek”, „Uzbekistan” lub „Uzbekistan” są używane w odniesieniu do Azji Środkowej jako synonimy terminu „Turkistan”.
Pierwsza mapa o nazwie „Nowa Mapa Morza Kaspijskiego i Kraju Usbek” (Tabula Nova de Mare Caspium et Usbekorum region) została wykonana w 1728 r. przez Abrahama Maasa (działającego w latach 1700-1735), holenderskiego twórcę map na rosyjskim dworze w Petersburgu, gdzie pracował w Departamencie Geograficznym Akademii Nauk. Została opublikowana przez Johanna Petera van Ghelena (1673 - 1754) w atlasie spadkobierców Homanna w 1735 roku w Norymberdze.
Druga mapa o nazwie „Mapa Morza Kaspijskiego i Morza Aralskiego” (Tabula Maris Caspii et Maris Aral) wykonana w 1730 roku przez Basilio Batatzisa, greckiego podróżnika z Konstantynopola, została opublikowana przez Johna Senexa, twórcę map Królewskiego Towarzystwa Geograficznego w 1732 roku w Londynie. Średniowieczne mapy wykonane w Europie Zachodniej świadczą o tym, że współczesna nazwa „Uzbekistan” miała historyczne korzenie.