Ocena:

Recenzje „Dwunastu pokoi nad Nilem” przedstawiają złożony obraz książki, a czytelnicy są podzieleni co do jej zalet. Wielu z nich chwali bujny styl pisania i rozwój postaci, podkreślając sugestywne przedstawienie Egiptu z połowy XIX wieku oraz relacje między Gustave'em Flaubertem a Florence Nightingale. Inni krytykowali jednak tempo akcji, brak wyraźnej fabuły i wyraźne treści seksualne, które niektórzy uznali za przesadne. Ogólnie rzecz biorąc, książka wydaje się być bardziej studium postaci niż tradycyjną narracją, co czyni ją atrakcyjną dla niektórych i rozczarowującą dla innych.
Zalety:⬤ Bujne pisarstwo
⬤ żywe opisy Egiptu
⬤ głęboka eksploracja postaci
⬤ interesujące założenie historyczne
⬤ wywołuje emocjonalną więź z bohaterami
⬤ dobrze zbadana i pomysłowa
⬤ odpowiednia dla klubów książki.
⬤ Powolne tempo
⬤ minimalna fabuła
⬤ nadmierna zawartość seksualna
⬤ niektórzy uznali ją za nudną lub zbyt długą
⬤ trudność w odróżnieniu faktów od fikcji
⬤ brak zaangażowania dla czytelników szukających tradycyjnej narracji.
(na podstawie 63 opinii czytelników)
The Twelve Rooms of the Nile
To "hipnotyzujące nowe dzieło fikcji historycznej" ("The Miami Herald") wyobraża głęboką przyjaźń Florence Nightingale i Gustave'a Flauberta podczas ich podróży w górę Nilu.
Zanim Florence Nightingale stała się największą bohaterką XIX wieku, zanim Gustave Flaubert napisał choćby słowo w Madame Bovary, Florence Nightingale i Gustave Flaubert podróżowali w dół Nilu w tym samym czasie w 1850 roku. Ale tam, gdzie historia kazałaby tym dwóm postaciom pływać tuż obok siebie, wielokrotnie nagradzana pisarka Enid Shomer łączy je, by rozpalić namiętną przyjaźń, która zmienia ich losy.
Shomer, której pisarstwo New York Times chwalił jako "pięknie kadrowane i zaskakujące w swoim zasięgu wyobraźni", ożywia opu-lentowany gobelin Egiptu z połowy XIX wieku, gdy nieprawdopodobne bratnie dusze spotykają się, by dzielić się swoimi najmroczniejszymi udrękami i najbardziej żarliwymi nadziejami.