Druga runda

Opinie czytelników

Książka obraca się wokół relacji Dustina i Marshalla, dwóch kowbojów w średnim wieku, którzy po 25 latach spędzonych razem odkrywają, że ich miłość słabnie z powodu pracy i braku komunikacji. Ich życie zmienia się, gdy na scenę wkraczają nowi sąsiedzi z małymi chłopcami, przynosząc nową energię i wyzwania, w tym radzenie sobie z chorobą. Ostatecznie Dustin konfrontuje się z Marshallem i pracują nad ożywieniem swojej miłości, co prowadzi do szczęśliwego zakończenia.

Historia jest dobrze napisana, z wiarygodnymi postaciami i realistycznym portretem długotrwałego związku w obliczu wyzwań. Włączenie uroczych młodych postaci dodaje ciepła i humoru. Wielu czytelników doceniło emocjonalną głębię, podróż odkrywania na nowo miłości tej pary oraz satysfakcjonujące zakończenie, które przynosi radość i rozwiązanie.

Niektórzy czytelnicy uważali, że akcja toczy się powoli, a nadmiar wypełniaczy odciąga uwagę od głównej fabuły. Krytykowano również brak komunikacji między bohaterami i ich rozwój na przestrzeni dwóch dekad, przez co ich związek wydawał się momentami frustrujący. W kilku recenzjach wspomniano, że książka może nie spodobać się tym, którzy nie są fanami historii o kowbojach.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Second Go-Round

Zawartość książki:

Były mistrz świata w jeździe bronco Dustin i ranczer Marshall są partnerami życiowymi od ponad dwudziestu lat, a czas zbiera swoje żniwo. Ich życie seksualne jest tak samo zakurzone jak ring rodeo.

W jakiś sposób ich małżeństwo nie potoczyło się tak, jak planowali. Kiedy jednak po drugiej stronie drogi wprowadza się nowa rodzina z dwoma małymi chłopcami, z których jeden jest bardzo chory, Dustin i Marshall zdają sobie sprawę, jak głębokie są ich koleiny i że może być nadzieja na ich przełamanie. W końcu tam, skąd pochodzą, najważniejszą częścią bycia mężczyzną jest pomaganie tym, którzy tego potrzebują.

Nowy wspólny cel pomaga przełamać głęboką rutynę, w którą popadli i uświadamia im, że życie, które prowadzili, pozostawiło ich zimnymi i pustymi. Spędzanie czasu z dziećmi - uczenie ich, jak być kowbojami - ożywia coś, co wydawało im się utracone dawno temu.

Ale dwadzieścia lat to dużo czasu do nadrobienia. Czy uda im się znaleźć drogę powrotną do siebie nawzajem, czy też koleiny, które stworzyli, są zbyt głębokie?