Droga do wewnętrznego pokoju

Opinie czytelników

Książka Fultona J. Sheena jest chwalona za inspirującą treść, czytelność i znaczenie dla współczesnych problemów. Wielu czytelników uważa ją za odpowiednią do codziennej lektury i zastanawia się nad jej mądrością i pomysłami na samodoskonalenie i radzenie sobie z wyzwaniami współczesnego życia. Umiejętności oratorskie Sheena są zauważalne w tekście, dzięki czemu jego filozoficzne spostrzeżenia są przystępne.

⬤ Łatwy do czytania i inspirujący
⬤ krótkie segmenty odpowiednie do codziennego czytania
⬤ istotne i przydatne koncepcje dla dzisiejszego społeczeństwa
⬤ doskonały styl pisania
⬤ dostarcza mądrości i wskazówek do samodoskonalenia
⬤ polecany przez wielu ze względu na głębię i przejrzystość.

Niektórzy czytelnicy mogą nie znaleźć nic negatywnego, ale potencjalna krytyka może polegać na tym, że niektóre pomysły są uważane za przestarzałe, biorąc pod uwagę, że książka została napisana w 1949 roku, lub że czytelnicy, którzy nie są zainteresowani tematami religijnymi, mogą nie uznać jej za atrakcyjną.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Way to Inner Peace

Zawartość książki:

Arcybiskup Fulton J. Sheen (ur. 1895 - zm. 1979) miał dar łączenia się z ludźmi ze wszystkich środowisk religijnych. Zamiast ograniczać swoją posługę do katolików w swojej diecezji, ten pobożny człowiek korzystał z popularnych mediów, takich jak radio i telewizja, aby dotrzeć do milionów.

Arcybiskup Sheen był również płodnym pisarzem, który w ciągu swojego życia opublikował prawie 70 książek. Droga do wewnętrznego spokoju, opublikowana w 1954 roku, bada osiem różnych tematów na drodze do życia w zadowoleniu i spokoju. Z czterema do pięciu krótkich rozdziałów na każdy temat, praca ta stanowi doskonałe codzienne nabożeństwo.

Pierwszy temat, Wewnętrzny spokój, mógłby być również zatytułowany Pokora. "Dumny człowiek uważa się za lepszego niż jest", pisze arcybiskup Sheen, "a gdy jest krytykowany, zawsze wierzy, że jego bliźni jest zazdrosny lub ma do niego pretensje". Jakże często widzimy to w dzisiejszym świecie mediów społecznościowych! Jak często krytykujemy innych, mimo że tak mało wiemy o ich życiu i sytuacji? Ten brak pokory jest złodziejem naszego wewnętrznego spokoju.

Na temat dobra arcybiskup Sheen mówi nam, że znajdujemy to, czego szukamy w naszym życiu. Kiedy pomijamy dobro na rzecz skandalu i występków, wtedy zapraszamy to zło do naszych serc. Pisze on: "... błędem jest to, że człowiek zawsze myśli, że ta doskonałość przychodzi do niego bez jego własnego wysiłku lub ćwiczenia własnej woli". Na wewnętrzną doskonałość trzeba sobie zasłużyć, uznając, że jesteśmy niedoskonali - ale ta doskonałość istnieje w Bogu.

Jeśli chodzi o szczęście, nie jest to po prostu kwestia tworzenia radości, ale aktywnej pracy nad rozproszeniem smutku i melancholii. Psychologia mówi nam, że smutek prowadzi nas do "... przyjmowania ciemniejszej wizji życia, niż uzasadniają to fakty. W ten sposób smutek prowadzi do pesymizmu...". Istnieje jednak rozwiązanie - Pismo Święte. Kiedy zinternalizujemy fakt, że "... jesteśmy kochani przez Boga" i że w obliczu tej wiedzy wszelki smutek lub niezadowolenie jest naszą własną głupotą, wtedy możemy odrzucić cień i żyć w świetle Bożej radości.

Sekcja Cnota zawiera rozdziały dotyczące bezinteresowności i zła nieszczerości, a także rozdział poświęcony wojnie. Na poziomie makro wojna może wydawać się nie na miejscu w sekcji poświęconej cnocie jednostki. Ale kiedy przybliżymy ją do poziomu mikro, widzimy, że wojna jest symptomem moralnych niepowodzeń każdego z nas. "Kiedy cywilizacja składa się z milionów mężczyzn i kobiet, którzy toczą wojnę z samymi sobą, nie minie wiele czasu, a społeczności, klasy, państwa i narody będą toczyć ze sobą wojny".

Innym kluczem do wewnętrznego spokoju jest uczenie się. Ta umiejętność jest darem, ponieważ "... człowiek jest jedyną istotą we wszechświecie, która ma moc patrzenia na siebie w lustrze... widzi swoje wady i dobre uczynki, a tym samym jest zadowolony lub zły na siebie w świetle swojego sumienia". Będąc w stanie dziwić się światu, uczyć się, poznawać i doskonalić siebie - tylko dzięki takiej pokorze możemy osiągnąć mądrość.

Wraz z mądrością przychodzi wiedza o tym, kiedy mówić, a kiedy milczeć. Uczy nas, jak ćwiczyć cierpliwość i pomaga nam unikać osądzania innych. Ci, którzy chcą być mądrzy, muszą więcej słuchać, a mniej mówić.

W sekcji zatytułowanej Ty arcybiskup Sheen ostrzega przed wadami nienawiści i osądzania. Ale nie jesteśmy sami w naszych zmaganiach, ponieważ możemy prosić Boga o pomoc. Wypieraj złe myśli dobrymi, ponieważ "umysł wypełniony ideami miłości i piękna ma niewiele miejsca na złe idee".

Wreszcie jest wiara. W modlitwie i wierze znajdujemy ulgę od naszych ciężarów i trosk. Kiedy mamy pokorę, by spojrzeć do wewnątrz, zobaczyć nasze błędy otwartym okiem i błagać Boga o pomoc i przebaczenie, wtedy jesteśmy najlepsi.