Ocena:

Książka oferuje prowokujące do myślenia badanie tego, jak złożone systemy mogą dryfować w kierunku awarii, zapewniając wgląd w zachowania organizacyjne i bezpieczeństwo. Choć jest wciągająca i dobrze napisana, niektórzy czytelnicy uważają, że jest gęsta i powtarzalna, a kilku krytyków twierdzi, że nadmiernie upraszcza złożone kwestie.
Zalety:Dobrze napisana i wciągająca narracja.
Wady:Oferuje unikalny wgląd w złożone awarie systemów.
(na podstawie 33 opinii czytelników)
Drift into Failure: From Hunting Broken Components to Understanding Complex Systems
Co ma wspólnego upadek kredytów subprime z zepsutą śrubą w stateczniku samolotu? Albo katastrofa wycieku ropy w Zatoce Meksykańskiej ze spaleniem promu kosmicznego Columbia? Były to systemy, które uległy awarii. Podczas dążenia do sukcesu w dynamicznym, złożonym środowisku z ograniczonymi zasobami i wieloma konfliktami celów, ciąg małych, codziennych decyzji ostatecznie doprowadził do awarii na masową skalę.
Mamy trudności z uchwyceniem złożoności i normalności, które prowadzą do tak dużych zdarzeń. Polujemy na zepsute części, naprawialne właściwości, ludzi, których możemy pociągnąć do odpowiedzialności. Nasze analizy awarii złożonych systemów pozostają przygnębiająco liniowe, przygnębiająco komponentowe - uwięzione w przestrzeni idei zdefiniowanych niegdyś przez Newtona i Kartezjusza.
Wzrost złożoności w społeczeństwie wyprzedził nasze zrozumienie tego, jak działają i jak zawodzą złożone systemy. Nasze technologie wyprzedziły nasze teorie.
Jesteśmy w stanie budować rzeczy - głębinowe platformy wiertnicze, śruby rzymskie, zabezpieczone zobowiązania dłużne - których właściwości rozumiemy w oderwaniu od rzeczywistości. Ale w konkurencyjnych, regulowanych społeczeństwach ich połączenia mnożą się, ich interakcje i współzależności mnożą się, a ich złożoność rośnie. Ta książka bada teorię złożoności i myślenie systemowe, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób złożone systemy dryfują w kierunku niepowodzenia.
Bada wrażliwą zależność od warunków początkowych, niesfornej technologii, punktów krytycznych, różnorodności - i odkrywa, że porażka pojawia się oportunistycznie, nielosowo, z samych sieci relacji, które rodzą sukces i które mają chronić organizacje przed katastrofą. Rozwija słownictwo, które pozwala nam okiełznać złożoność i znaleźć nowe sposoby zarządzania dryfem.