
Lady in the Labyrinth: Milton's Comus as Initiation
Współczesne badania literackie prześledziły sposoby, w jakie wyraźnie nowoczesne poczucie własnej tożsamości i podmiotowości oraz indywidualistycznego liberalnego społeczeństwa, w którym takie ja się kształtuje, wyłania się z dramatu i poezji z początku XVII wieku. John Milton, autor największego długiego poematu w języku angielskim, Raju utraconego, podejmuje wyzwanie nowoczesnego kształtowania charakteru i społeczeństwa od Szekspira, Donne'a i ich współczesnych.
Rozpoczyna to zadanie we wczesnej dojrzałości, około trzydzieści lat przed publikacją swojego wielkiego eposu, z A Maske Presented at Ludlow Castle, I>, bardziej znanym jako Comus. W ciągu ostatnich dwudziestu lat nie było obszernego studium książkowego na temat Maske Miltona, więc Lady in the Labyrinth wypełnia istotną lukę w krytyce Miltona i renesansu. Kompleksowo bada, ocenia i integruje najnowszą i tradycyjną krytykę Komusa w kontekście innych prac Miltona, jednocześnie rozwijając nowe kierunki badań, koncentrując analizę antropologiczną i psychologiczną na postaciach wiersza i wymiarach mitologicznych.
Podobieństwa między rytualnymi elementami Maske a rytuałami przejścia w kulturach pozaeuropejskich poszerzą horyzonty zarówno kanonicznych, jak i wielokulturowych badaczy i pisarzy. Zawarte w książce studium identyfikacji Miltona z jego kobiecą bohaterką oraz jego poparcie dla etycznej, seksualnej i politycznej autonomii kobiet stanowi wstrząs dla toczących się debat na temat Miltona i feminizmu.
Pierwsza z Miltonowskich bohaterek Chrześcijańskiej Wolności, piętnastoletnia Dama, która występuje w jego Maske, jest również pierwszą z jego postaci, która dokonuje tej transformacji ludzkiej tożsamości. Lady in the Labyrinth traktuje Comus, wystawiony po raz pierwszy w 1634 roku, jako rytuał przejścia dla swojej Damy i dla rodzącej się kultury, której nadzieje są w niej pokładane.
Pokazując w pieśni, kłótni i tańcu takie cechy charakteru, jak niższość, samoświadomość, elastyczność i niezależność, Dama nadaje istotną formę.