Contours of Descent: Amerykańskie pęknięcia gospodarcze i krajobraz globalnej oszczędności

Opinie czytelników

Książka „Contours of Descent” Roberta Pollina oferuje krytyczną analizę polityki gospodarczej administracji Clintona i Busha, argumentując, że polityka ta utrwaliła neoliberalizm i zwiększyła nierówności ekonomiczne. Książka zawiera wnikliwe statystyki i krytykę, sugerując jednocześnie alternatywne propozycje polityczne dla bardziej sprawiedliwej gospodarki.

Książka jest chwalona za czytelność, dogłębne badania, przekonujące argumenty i jasną analizę niedociągnięć neoliberalnej polityki gospodarczej. Pollin skutecznie obala mity otaczające sukcesy gospodarcze lat Clintona, wykorzystując solidne dane i rozsądny ton. Dodatkowo przedstawia możliwe do zastosowania rekomendacje polityczne mające na celu rozwiązanie problemu nierówności ekonomicznych.

Niektórzy recenzenci zauważyli, że wiele informacji może być znanych osobom posiadającym już wiedzę na temat neoliberalizmu, co czyni je mniej innowacyjnymi i niezbędnymi dla doświadczonych lewicowców. Krytycy wspominają również, że książce brakuje szerszej wizji społecznej i może ona nie dostarczać nowych spostrzeżeń doświadczonym czytelnikom ekonomii.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Contours of Descent: Us Economic Fractures and the Landscape of Global Austerity

Zawartość książki:

W ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat wolnorynkowy model neoliberalny został okrzyknięty panaceum na bolączki gospodarcze zarówno w gospodarkach rozwiniętych, jak i rozwijających się. Pollin analizuje ten model, ponieważ został on wdrożony w Stanach Zjednoczonych podczas administracji Clintona i Busha pod przewodnictwem Greenspana w Rezerwie Federalnej oraz w krajach rozwijających się pod auspicjami MFW.

Polityka Trzeciej Drogi Clintona została okrzyknięta połączeniem postawy pro-biznesowej z odpowiedzialnością społeczną. Podejście to zdawało się być potwierdzone przez nadzwyczajny spadek zarówno inflacji, jak i bezrobocia. W rzeczywistości pozorne sukcesy lat Clintona opierały się na polityce antypracowniczej, stagnacji płac realnych, deregulacji rynków finansowych i historycznie bezprecedensowym boomie giełdowym. Jeszcze przed 11 września pojawiły się oznaki, że bańka Clintona doprowadzi do recesji. Odpowiedzią Busha było przyznanie dużych ulg podatkowych bogatym, wprowadzenie kolejnych środków antypracowniczych i cięcie wydatków socjalnych zarówno na poziomie federalnym, jak i stanowym.

Zarówno Clinton, jak i Bush stosowali politykę wolnorynkową jedynie wybiórczo w samych Stanach Zjednoczonych, gdy przynosiła ona największe korzyści interesom biznesu. Jednocześnie, za pośrednictwem MFW, Stany Zjednoczone zmusiły kraje rozwijające się do cięcia wydatków publicznych, deregulacji rynków finansowych i zniesienia barier handlowych praktycznie we wszystkich dziedzinach. Przyjęcie tego pakietu politycznego przez Argentynę zakończyło się ruiną finansową. W całej Azji i Afryce sweatshopy i ubóstwo są świadectwem zbankrutowanego modelu gospodarczego.

Pollin kończy, analizując konkretne propozycje, które promowałyby pełne zatrudnienie, wzrost gospodarczy i zwiększoną równość w USA i we wszystkich mniej rozwiniętych krajach, opierając się na rozprzestrzeniających się ruchach na rzecz płacy wystarczającej na utrzymanie, podatku Tobina od spekulacji finansowych i ogólnie rzecz biorąc, realnych alternatyw dla neoliberalnej globalizacji.