Ocena:
Recenzje podkreślają, że sztuka Bruce'a Norrisa „Clybourne Park” jest błyskotliwą i wnikliwą eksploracją rasy, własności i zmian społecznych w Ameryce, służąc jako przejmujący towarzysz „Rodzynka w słońcu” Lorraine Hansberry. Chociaż pisarstwo i humor są powszechnie chwalone, niektórzy czytelnicy uznali złożoność postaci i dialogów za trudne, szczególnie w formie czytanej. Ponadto pojawiły się skargi dotyczące jakości używanych wydań, błędów w druku i problemów z tempem w drugim akcie.
Zalety:⬤ Znakomicie eksploruje tematy rasy, klasy i gentryfikacji z humorem i wnikliwością.
⬤ Dobrze skonstruowany z silnymi podobieństwami między dwoma aktami, wzbogacającymi narrację.
⬤ Postacie są dobrze nakreślone, zapewniając soczyste role dla aktorów.
⬤ Angażujące dialogi, które rezonują emocjonalnie z publicznością.
⬤ Świetnie nadaje się do studiowania dramatopisarstwa i służy jako doskonały towarzysz „Rodzynka w słońcu”.
⬤ Wiele postaci może być mylących, co sprawia, że sztuka jest trudna do śledzenia w formie pisemnej.
⬤ Błędy w druku i problemy z jakością zgłaszane w niektórych wydaniach.
⬤ Niektórzy uważają, że początek drugiego aktu jest powolny i wypełniony żargonem, który jest trudny do zrozumienia.
⬤ Kilku widzów uważa, że nie dorównuje „Rodzynowi w słońcu”, uznając go za przereklamowany.
(na podstawie 69 opinii czytelników)
Clybourne Park obejmuje dwa pokolenia oddalone od siebie o pięćdziesiąt lat.
W 1959 roku Russ i Bev sprzedają swój pożądany dwupokojowy dom po okazyjnej cenie, nieświadomie sprowadzając pierwszą czarną rodzinę do sąsiedztwa (zapożyczając wątek fabularny z A Raisin in the Sun Lorraine Hansberry) i wywołując falę niezadowolenia wśród przytulnych białych mieszkańców Clybourne Park. W 2009 roku ta sama nieruchomość zostaje kupiona przez młodą białą parę, której plan zrównania domu z ziemią i rozpoczęcia wszystkiego od nowa spotyka się z taką samą dezaprobatą ze strony czarnoskórych mieszkańców tej wkrótce gentryfikowanej okolicy.
Czy po pięćdziesięciu latach pod deskami podłogowymi nadal tkwią te same problemy? Rozdzierająco zabawna i wywołująca wzruszenie satyra Bruce'a Norrisa bada granicę między rasą a własnością. Clybourne Park to zdobywca nagrody Pulitzera w dziedzinie dramatu w 2011 roku i laureat nagrody Tony za najlepszą sztukę teatralną w 2012 roku.
