Ocena:
Książka „It's Hard Being You” autorstwa Sharon Emery to głęboko osobisty pamiętnik, który porusza tematy żałoby, niepełnosprawności i odporności. Dzięki własnym doświadczeniom straty i wyzwaniom związanym z wychowywaniem niepełnosprawnej córki, Emery dostarcza cennych spostrzeżeń na temat życia, straty i kondycji ludzkiej, zachęcając czytelników do przyjęcia radości pośród smutku.
Zalety:Książka jest chwalona za szczere i uczciwe przedstawienie żałoby i niepełnosprawności, rezonując z czytelnikami na poziomie emocjonalnym. Wielu recenzentów uznało ją za wnikliwą, inspirującą i prowokującą do myślenia. Książka kwestionuje społeczne postrzeganie niepełnosprawności oraz promuje empatię i zrozumienie. Pisanie jest opisywane jako piękne i wciągające, z równowagą humoru i nadziei, dzięki czemu można się z nim utożsamić.
Wady:Choć wiele osób uznało tę książkę za głęboko poruszającą, niektóre recenzje sugerują, że może ona nie trafić do wszystkich, zwłaszcza tych, którzy nie doświadczyli znaczącej straty lub niepełnosprawności. Ponadto niektórzy czytelnicy mogą uznać niektóre tematy za zbyt ciężkie lub intensywne dla ich gustu.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
It's Hard Being You: A Primer on Being Happy Anyway
Sharon Emery zmagała się ze stratami i ograniczeniami, ale nie mogła się zmienić - bez względu na to, jak bardzo się starała.
A próbowała. Najpierw z nieuleczalnym, ciężkim jąkaniem, potem ze śmiercią córki Jessiki i zbyt wczesną śmiercią młodszego rodzeństwa. W międzyczasie jej „złamany” głos oznaczał, że jej długa kariera w komunikacji była regularną bitwą.
Emery napisała ten pamiętnik, aby pomóc swoim dzieciom w ich własnych życiowych podróżach, podkreślając niesamowitą odporność ludzi. Dowód A: ona sama.
W przedmowie Steve Gleason - były gracz NFL z New Orleans Saints, obecnie żyjący z ALS i przyjaciel syna Emery, Bena Schneidera, frontmana zespołu Lord Huron - zapewnia przekonujące wprowadzenie do tego, co możemy zyskać dzięki temu, co tracimy.
Emery była córką, siostrą i matką - i straciła wszystkie te role. Była dziennikarką, konsultantką ds. public relations i nauczycielką - i nigdy nie była w stanie mówić płynnie.
Jej pamiętnik opowiada o wyzwaniach i osiągnięciach Emery, śledząc jej wysiłki, aby nadać im znaczenie i znaleźć miejsce w jej życiu. Jest to proces, który uważa za niezbędny do przetrwania tego, co ci się przydarza - opowiadanie historii. Jest to potwierdzający przykład tego, jak można to zrobić.