Ocena:
Recenzja wyraża silną krytykę książki za jej lekceważące podejście do osób, które stoją w obliczu poważnych wyzwań, takich jak ślepota. Autor jest oskarżany o wyśmiewanie tych, którzy dążą do odniesienia sukcesu wbrew przeciwnościom losu, sugerując, że ciężka praca i wytrwałość są niedoceniane w porównaniu z wrodzonymi zdolnościami. Recenzja podkreśla postrzeganą stronniczość wobec wartości humanistycznych na rzecz wąskiej interpretacji nauk chrześcijańskich.
Zalety:Książka może sprowokować do przemyśleń na temat ograniczeń wrodzonych zdolności w porównaniu z ciężką pracą. Dyskusja na temat różnych perspektyw niepełnosprawności i ambicji może trafić do niektórych czytelników.
Wady:Wielu czytelników uzna stanowisko autora za obraźliwe i lekceważące, szczególnie w stosunku do osób niepełnosprawnych i tych, którzy ciężko pracują, aby osiągnąć swoje marzenia. Pogląd, że ciężka praca nie ma znaczenia, chyba że jest zgodna z wrodzonymi zdolnościami, jest postrzegany jako nieprzydatny i sprzeczny z duchem wytrwałości.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
A Christian Perspective of Postmodern Existentialism
Zachodni humanizm wywodzący się z klasycznej filozofii greckiej - gdzie zdolność ludzkiego rozumu stała się dominującym środkiem postrzegania światopoglądu opartego na rzeczywistości - panował w zachodniej filozofii aż do pojawienia się postmodernistycznego egzystencjalizmu w połowie XX wieku.
Platońska Teoria Form przygotowała zachodni nie-Żydowski umysł do zaakceptowania racjonalności transcendentnej ostatecznej rzeczywistości, a tym samym odwiodła go od skłonności do panteistycznych bóstw. Apostoł Paweł śmiało ogłosił Ateńczykom, że ich nieznany bóg był rzeczywiście transcendentnym Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba.
Chrześcijaństwo dominowało w zachodniej filozofii do czasu, gdy Oświecenie - które było wynikiem bezprecedensowego sukcesu metody naukowej - zaczęło zwracać zachodni umysł ku egzystencjalistycznej idei względności prawdy moralnej.
