Charsadda: The British-Pakistani Excavations at the Bala Hisar
Monografia Towarzystwa Studiów Południowoazjatyckich nr 5.
Bala Hisar of Charsadda to wysoki na 23 metry kopiec zajmujący obszar około 25 hektarów w pobliżu zbiegu rzek Swat i Kabul w Vale of Peshawa w Północno-Zachodniej Prowincji Granicznej. Górskie przełęcze na północy i zachodzie łączą Azję Południową z Azją Środkową i Zachodnią, leżąc na jednej z arterii Jedwabnego Szlaku, uttarapatha. Usiane tysiącami ceramicznych odłamków, kamyków i cegieł, Bala Hisar zostało zidentyfikowane w 1863 roku jako miasto Pushkalavati, jedna ze starożytnych stolic Gandharu. Chociaż nie jest tak formalnie zbadane jak Taxila na południowym wschodzie, było przedmiotem zainteresowania antykwariuszy i archeologów od ponad 100 lat ze względu na jego historyczne powiązania z Imperium Achemenidów i Aleksandrem Wielkim. Kierunek tych badań mógł ulec znacznym zmianom w czasie, odzwierciedlając szersze zmiany metodologiczne i teoretyczne, ale wszyscy badacze próbowali zidentyfikować, kiedy to wielkie miejsce zostało założone i zajęte oraz czy istnieją dowody na oblężenie tego miejsca przez Aleksandra.
Kwestie te są interesujące nie tylko dla starożytnych historyków, ale także dla archeologów zarówno południowej, jak i zachodniej Azji, ponieważ badane są również początki drugiej urbanizacji Azji Południowej, zgodnie ze słowami Sir Mortimera Wheelera: "Wyjątkowe znaczenie Charsaddy leży w jej wcześniejszych fazach, kiedy była metropolitalnym centrum handlu azjatyckiego i miejscem spotkań kultur orientalnych i zachodnich". Rzeczywiście, większość archeologów zgodziłaby się, że Bala Hisar w Charsadda i Taxila są jednymi z najwcześniejszych miast, które pojawiły się podczas drugiej urbanizacji subkontynentu.
Udział wzięli: Taj Ali, Mukhtar Ali Durrani, Cathy Batt, Briece Edwards, Derek Kennet, Gerry McDonnell, Muhammad Naeem, Cameron Petrie, Seth Priestman, Abdur Rehman, Armin Schmidt, Farooq Swati i Ruth Young.
