Cesarzowa Eugenia: historia w przypisach

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Empress Eugenie: A footnote history

Zawartość książki:

Jest to historia czarującej francuskiej cesarzowej, która uciekła przed mściwym tłumem w 1870 roku i spędziła kolejne pięćdziesiąt lat na wygnaniu w Anglii. Dzięki szerokiemu podejściu do wydarzeń politycznych pokazuje jej życie i czasy z innej perspektywy, badając tematy często sprowadzane do zwykłych przypisów. Wspomagana przez zwiększoną cyfryzację źródeł, która przyniosła wiele nowych i interesujących odkryć, książka zawiera 53 zdjęcia ważnych osób i miejsc.

Eugenia urodziła się w prowizorycznym namiocie podczas trzęsienia ziemi w południowej Hiszpanii, ale życie tej porywczej i pięknej młodej kobiety zmieniło się dramatycznie, gdy poślubiła Napoleona III w 1853 roku. Miała stać się światową ikoną mody, ale była czymś więcej niż tylko żoną trofeum, mimo że cierpiała z powodu męża-romantyka. Wczesna feministka z sumieniem społecznym, jej osiągnięcia były negowane przez wielu, ponieważ nie była Francuzką, stając się nieuniknionym kozłem ofiarnym za bolączki Imperium. Jednak w listopadzie 1869 roku, kiedy Eugenia otworzyła Kanał Sueski, była najsłynniejszą kobietą na świecie. Niecały rok później dokonała dramatycznej ucieczki przed tymi, którzy obwiniali ją za katastrofalną wojnę, która spowodowała upadek Drugiego Cesarstwa. Z pomocą swojego amerykańskiego dentysty, Eugenie została przemycona z Paryża w drodze do Anglii i na wygnanie. Kilka lat później zmarł jej mąż, a kilka lat później jej syn, który służył w brytyjskiej armii w Afryce Południowej.

Eugenia, bliska przyjaciółka królowej Wiktorii, mieszkała w Farnborough, małym miasteczku w Hampshire przez 4 dekady, budując cesarskie mauzoleum dla swojego męża i syna i ubierając się na czarno do końca swoich dni. Skazana we własnym umyśle na życie przez sto lat, odzyskała radość życia. Zawsze chętna do podążania z duchem czasu, korzystała z nowych technologii, dużo podróżowała i utrzymywała kontakty z europejskim kręgiem królewskim, stając się jednocześnie znaną i szanowaną postacią w swoim sąsiedztwie. Eugenie pozostała niezwykle lojalna wobec Francji i nigdy nie zrezygnowała z poczucia obowiązku, oddając część swojego domu na szpital wojskowy podczas 1. wojny światowej.

Zmarła w 1920 roku w wieku 94 lat i została pochowana wraz z mężem i synem w opactwie St Michael's Abbey w Farnborough.

Zmarła w 1920 r. w wieku 94 lat i została pochowana wraz z mężem i synem w opactwie St Michael's Abbey w Farnborough.