To Be Perfect Is to Have Changed Often: The Development of John Henry Newman's Ecclesiological Outlook, 1845-1877
Niniejsze studium podchodzi do pism Johna Henry'ego Newmana na temat Kościoła z nowej perspektywy, badając rozwój eklezjologicznych poglądów Newmana w czasie.
Pokazuje, że odnoszenie się do „katolickiej eklezjologii” Newmana (w liczbie pojedynczej) może być mylące, ponieważ takie podejście sprawia wrażenie, że Newman utrzymywał stabilną perspektywę eklezjologiczną w okresie rzymskokatolickim. W rzeczywistości spojrzenie Newmana na Kościół przeszło znaczące zmiany w ciągu ostatnich czterech dekad jego życia.
W wyniku różnych wydarzeń w jego życiu, w tym afery Ramblera i doświadczenia Soboru Watykańskiego I, Newman powoli rozwijał eklezjologiczną perspektywę, która równoważyła autorytet papieża i biskupów solidnym opisem roli teologów i wiernych świeckich w przyjmowaniu i przekazywaniu doktryny kościelnej. Świadomie lub nie, Newman pozostawił swoje pisma eklezjologiczne otwarte na dalszy rozwój ze strony teologów, którzy nastąpią po nim.
