Ocena:
Pamiętnik George'a Clintona oferuje wciągający i humorystyczny wgląd w jego życie i ewolucję spuścizny muzycznej P-Funk. Szczegółowo opisuje jego podróż przez przemysł muzyczny, osobiste zmagania i proces twórczy, pełen anegdot i unikalnych perspektyw na gatunek. Podczas gdy wielu fanów docenia jego szczerą opowieść, niektórzy krytykują brak głębi na temat niektórych relacji i wydarzeń.
Zalety:⬤ Zabawne i humorystyczne opowiadanie historii przez George'a Clintona.
⬤ Wnikliwe spojrzenie na ewolucję P-Funku i jego wpływ na gatunki muzyczne.
⬤ Bogata historia popkultury i anegdoty.
⬤ Szczera dyskusja o osobistych zmaganiach, w tym zażywaniu narkotyków i wyzwaniach prawnych.
⬤ Polecana zarówno fanom P-Funk, jak i osobom zainteresowanym biografiami muzycznymi.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka pomija istotne szczegóły dotyczące relacji i kluczowych postaci, takich jak Eddie Hazel i Bernie Worrell.
⬤ Kwestie prawne i walki o prawa autorskie dominują w drugiej części książki, stając się dla niektórych nużące.
⬤ Oferuje swobodny styl narracji, który może pomijać głębsze emocjonalne lub osobiste eksploracje.
⬤ Zauważono kilka nieścisłości, takich jak błędnie przypisane wykształcenie muzyków.
(na podstawie 170 opinii czytelników)
Brothas Be, Yo Like George, Ain't That Funkin' Kinda Hard on You?: A Memoir
JEDNA Z NAJLEPSZYCH KSIĄŻEK MUZYCZNYCH ROKU WEDŁUG „ROLLING STONE”.
Porywający pamiętnik „cesarza międzygalaktycznego funku” (NPR) i najbardziej wpływowego artysty pop naszych czasów - znanego z ponad czterdziestu przebojów R&B - George'a Clintona z Parliament-Funkadelic.
George Clinton rozpoczął swoją karierę muzyczną w New Jersey, gdzie jego obsesja na punkcie doo-wop i R&B doprowadziła do powstania kwartetu fryzjerskiego - dosłownie, ponieważ Clinton i jego przyjaciele również układali włosy w lokalnym sklepie - w sposób, w jaki dzieciaki często rozpoczynały swój muzyczny start w latach 50-tych. Ale ile takich dzieciaków skończyło grając dla dziesiątek tysięcy wściekłych fanów u boku gitarzysty ubranego w pieluchę? Ilu z nich zamówiło statek kosmiczny i wylądowało nim na scenie podczas koncertów? Ilu odcisnęło swoje piętno na czterech dekadach muzyki pop, od rozwijających umysł lat sześćdziesiątych do zdominowanych przez hip-hop lat dziewięćdziesiątych i później? Jeden z nich. Właśnie tylu.
To, jak George Clinton przeszedł drogę od kwartetu fryzjerskiego do megagwiazdy muzyki funk, jest historią na wieki wieków. Jako uczeń szkoły średniej George wyjechał do Nowego Jorku, gdzie chłonął wszystkie trendy w muzyce pop, od tradycyjnego rhythm and bluesa po Motown, Beatlesów, Stonesów i psychodeliczny rock, nie wspominając o kształtującym funku Jamesa Browna i Sly Stone'a. Na początku lat siedemdziesiątych stał się liderem niezwykle kreatywnego ruchu muzycznego, składającego się głównie z dwóch zespołów - Parliament i Funkadelic. A przed dwusetną rocznicą Clinton i jego imperium P-Funk zdominowali listy przebojów soulowych i popowych. Był artystycznym wizjonerem, wizualną ikoną, wesołym żartownisiem, absurdalnym filozofem i sprytnym biznesmenem w jednym. Był jak nikt inny w muzyce pop, zarówno wcześniej, jak i później.
Napisany z dowcipem, humorem i szczerością, ten pamiętnik zapewnia ogromny wgląd w amerykański przemysł muzyczny, który na zawsze zmienił się dzięki ogromnemu talentowi Clintona. To historia ukochanej globalnej ikony, która poświęciła się szerzeniu ewangelii muzyki funk.