Ocena:
Książka jest chwalona za przemyślaną i dobrze napisaną treść, zapewniającą cenny wgląd w Pismo Święte i łączącą Stary i Nowy Testament. Jednak wielu recenzentów wyraża frustrację z powodu słabej edycji i formatowania niektórych wydań, co umniejsza przyjemność z czytania.
Zalety:⬤ Przemyślana i dobrze napisana
⬤ świetna do studiowania i osobistych korzyści
⬤ zawiera unikalne spostrzeżenia i mocne spojrzenie na Pismo
⬤ często cytowana przez szanowane osobistości
⬤ zachęca do zrozumienia boskiego pochodzenia Pisma
⬤ odpowiednia dla ewangelicznych chrześcijan.
⬤ Słaba edycja i formatowanie w niektórych wydaniach
⬤ liczne literówki i niespójności
⬤ niektóre wydania wydają się pirackie lub niskiej jakości
⬤ problemy z czytelnością z powodu przypadkowych liter i słabego składu.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
The Divine Unity of Scripture
Adolph Saphir ukazuje zawiłe powiązania między księgami Starego i Nowego Testamentu, ukazując liczne duchowe podobieństwa Biblii i jej zasadnicze przesłanie.
Książka ta jest zbiorem szesnastu wykładów wygłoszonych przez autora dla studentów Biblii i teologii. Autor przyjmuje wieloaspektowe podejście do swoich komentarzy biblijnych; historyczne i kulturowe reprezentacje starożytnego Izraela oraz duchowe znaczenie proroctw i głównych postaci biblijnych są należycie uwzględnione. Saphir stara się łączyć i wiązać ze sobą różne aspekty Biblii, mając na uwadze, że nie jest ona rozproszonym zbiorem pism, ale zjednoczoną i wszechstronną całością.
Autor urodził się w 1831 roku w rodzinie żydowskiej, ale nawrócił się na chrześcijaństwo w wieku dwunastu lat, uczestnicząc w misji Wolnego Kościoła Szkocji. Saphir później zapisał się do kościoła, zostając pastorem i uczonym. Jego rodzice początkowo myśleli, że może umrzeć we wczesnym dzieciństwie z powodu słabego zdrowia. Jego kariera była wielokrotnie przerywana z powodu złego stanu zdrowia. Jednak talent Saphira do teologii i znajomość Pisma Świętego zyskały mu duży szacunek; w 1882 r., aby mógł wrócić do służby i głosić kazania, przekazano fundusze na opłacenie asystenta, który poradziłby sobie z częścią obciążenia pracą.
