Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Bible, Mormon Scripture, and the Rhetoric of Allusivity
Jednym z najważniejszych pytań, przed jakimi stoją studenci mormonistyki, jest uzyskanie dalszego zrozumienia funkcji, jaką Biblia odegrała w tworzeniu głównych dzieł Józefa Smitha, Księgi Mormona oraz Doktryn i Przymierzy.
Poza kilkoma godnymi uwagi wyjątkami, takimi jak Mormoni i Biblia Philipa Barlowa oraz Zrozumieć Księgę Mormona Granta Hardy'ego, brakowało pełnowymiarowych monografii poświęconych temu tematowi. Niniejszy manuskrypt próbuje temu zaradzić poprzez dokładną analizę tego, w jaki sposób pisma mormońskie, w szczególności Księga Mormona oraz Nauki i Przymierza, integrują pisma Nowego Testamentu z własnym tekstem.
Niniejszy manuskrypt podejmuje argument, że dzięki retoryce aluzyjności (aluzji do jednego tekstu przez inny) Józef Smith był w stanie nadać swoim dziełom autorytet, którego brakowałoby im bez włączenia języka biblijnego. Aby zapewnić dogłębną analizę skoncentrowaną na tym, w jaki sposób Smith włączył tekst biblijny do swoich własnych tekstów, niniejsza praca ograniczy się tylko do tych fragmentów pism mormońskich, które nawiązują do Prologu Ewangelii Jana (Jana 1:1-18). Wybór Prologu Jana wynika z jego częstego pojawiania się w całym korpusie Smitha, a także z jego rozpoznawalnego języka.
Niniejsze studium dowodzi ponadto, że sposób, w jaki Smith włącza Prolog Janowy, nie jest bynajmniej jednolity, ale w rzeczywistości dość kreatywny, przyjmując (co najmniej) cztery różne formy: Echo, Aluzja, Ekspansja i Inwersja. Metodologia zastosowana w tej pracy opiera się przede wszystkim na najnowszych osiągnięciach w badaniach intertekstualnych Biblii, metodzie analitycznej, która okazała się dość skuteczna w badaniu wykorzystania wcześniejszych tekstów przez późniejszych autorów.