The Safety of Edges
The Safety of Edges rozważa liminalne czasy i przestrzenie, śledząc granice między teraz i wtedy, tu i tam, dzieciństwem i dorosłym poetą. Krawędź czegokolwiek jest zarówno granicą, jak i możliwością, spotkaniem bezpiecznym lub ryzykownym.
Wiersze Pruiksmy poszukują tego, co budzi się w półmroku między ciemnością a świtem, pustki, która nie jest pusta, „powiedzenia w ciszy”, „pieśni, której nie widzimy” lub tego, co w ruchu może pozostać nieruchome. Zastanawiając się nad światem czekającym na całość, wielokrotnie powracają do domu. Jest to cichy głos wskazówek, które emanują przeszłością, podobnie jak rzeczy, które ją zamieszkują, ulotności, pytań i poszukiwań, tajemnicy zwykłych chwil: gry w karty, rysowania, otwierania drzwi, budowania szop, spotykania się z sąsiadami.
Nie tylko drzwi czy ściany, nie tylko głosy, wszystkie rzeczy zostawiają ślady. Nie ma nic, „co mogłoby stłumić pustą ciemność poza ciemnością, którą mogłem zobaczyć”, pisze Pruiksma w wierszu, który pojawia się na początku jego książki.
Jednak pod koniec odnajduje „ciemność, która nie jest ciemna, pustkę, która nie jest pusta”. The Safety of Edges to dzieło pełne współczującej dyskrecji, wspaniałomyślnej prostoty, w którym godziny życia nie są stracone, ale czasami odnalezione, „wszystko tutaj w naszych rękach”.
Peter Weltner, autor książek The Light of the Sun Become Sea i Unbecoming Time.
