Genetic Study on N Fixation and Yield Traits in Chickpea
Ciecierzyca (Cicer arietinum L.) jest trzecią najważniejszą rośliną strączkową na świecie.
Rośliny strączkowe odegrały kluczową rolę w produkcji rolnej ze względu na ich zdolność do wiązania azotu. Symbiotyczne wiązanie azotu między ryzobiami i roślinami strączkowymi wymaga zgodności genetycznej między bakteriami gospodarza i bakteriami brodawki korzeniowej w celu ustanowienia skutecznego brodawki.
Zmienność w zakresie nodulacji u odmian żywicielskich jest znacząco wysoka. Liczba genów gospodarza kontrolujących nodulację u roślin strączkowych jest prawdopodobnie dość wysoka. Przy tak dużej liczbie zaangażowanych genów, nie jest zaskakujące, że nadal identyfikujemy odmiany wadliwe w niektórych cechach ograniczających nodulację lub wiązanie azotu.
Cecha braku nodulacji (Nod-) u ciecierzycy została po raz pierwszy zaobserwowana w 1985 roku w odmianie ICC 435, która okazała się być kontrolowana przez pojedynczy gen recesywny. Odmiany nienawożące i słabo nawożące są interesujące dla badań fizjologii i genetyki nawożenia i wiązania azotu, a także stanowią bazę odniesienia w badaniach ilościowych biologicznego wiązania azotu (BNF).