Ocena:
Recenzje podkreślają mieszankę opinii na temat dzieł Oscara Wilde'a i Platona, koncentrując się na humorze i dowcipie sztuk Wilde'a oraz filozoficznej głębi dialogów Sokratesa. Wielu czytelników docenia aktualność i wnikliwość tych dzieł literackich, podczas gdy niektórzy wyrażają niezadowolenie z konkretnych tłumaczeń i interpretacji.
Zalety:Czytelnicy chwalą humor i dowcip znaleziony w sztukach Wilde'a, zwłaszcza w „Idealnym mężu”, a także filozoficzne znaczenie i ponadczasową aktualność dialogów Platona o Sokratesie. Kilka tłumaczeń dzieł Sokratesa zostało docenionych za ich jasność i zdolność do przekazywania przekonań Sokratesa, czyniąc je dostępnymi dla współczesnych czytelników. Wielu recenzentów uważa również, że tematy uczciwości i prawdy są ważne i przekonujące.
Wady:Niektórzy czytelnicy wyrażają frustrację z powodu braku jasności w niektórych tłumaczeniach dialogów Sokratesa, zauważając zamieszanie dotyczące terminologii, takiej jak rozróżnienie między „Bogiem” a „bogiem”. Niektóre wersje tekstów są krytykowane za złe formatowanie, takie jak złe skany lub brakujący tekst. Ponadto pojawiają się opinie sugerujące, że filmy oparte na dziełach Wilde'a mogą być lepsze od książek i wzywa się do bardziej kompleksowych wydań dzieł Platona.
(na podstawie 38 opinii czytelników)
Apology, Crito, and Phaedo of Socrates
Apologia, Krytyka i Fajdros Sokratesa to zbiór trzech klasycznych dialogów sokratycznych autorstwa Platona.
Apologia Sokratesa, napisana przez Platona, jest sokratejskim dialogiem mowy o samoobronie prawnej, którą Sokrates wygłosił podczas procesu o bezbożność i korupcję w 399 r. p.n.e..
W szczególności Apologia Sokratesa jest obroną przed zarzutami „zepsucia młodzieży” i „niewiary w bogów, w których wierzy miasto, ale w inne daimonia, które są nowością” dla Aten (24b). Wśród głównych źródeł dotyczących procesu i śmierci filozofa Sokratesa (469-399 p.n.e.), Apologia Sokratesa jest dialogiem przedstawiającym proces i jest jednym z czterech dialogów sokratejskich, wraz z Eutyfronem, Fajdrosem i Krytem, w których Platon szczegółowo opisuje ostatnie dni filozofa Sokratesa.
