Analiza krzywej dzwonowej Richarda J. Herrnsteina i Charlesa Murraya: Inteligencja i struktura klasowa w życiu Amerykanów

Opinie czytelników

Recenzje książki podkreślają podział opinii. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają przejrzystą analizę „The Bell Curve” i uważają ją za korzystną dla celów akademickich, wielu innych krytykuje ją za powierzchowne podsumowanie, które nie zagłębia się głęboko w oryginalny tekst. Kilku recenzentów wyraziło rozczarowanie mylącym tytułem książki, argumentując, że nie przedstawia ona oryginalnej pracy, a raczej jej krytykę.

Wielu czytelników uznało analizę za jasną, zwięzłą i pomocną w zrozumieniu koncepcji „The Bell Curve”. Opisano ją jako przyzwoitą do zajęć akademickich i zapewniającą szeroką dyskusję na temat kontekstu, metodologii i krytyki oryginalnego tekstu.

Wielu recenzentów uznało ją za nieodpowiednią, krytykując ją za zbyt uproszczoną i niezawierającą faktycznej treści „The Bell Curve”. Książka jest postrzegana jako powtarzalna, pozbawiona głębi i wprowadzająca w błąd ze względu na swój tytuł. Niektórzy czytelnicy uważają, że zawiera nieuzasadnioną krytykę oryginalnych autorów bez istotnych dowodów.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Analysis of Richard J. Herrnstein and Charles Murray's the Bell Curve: Intelligence and Class Structure in American Life

Zawartość książki:

The Bell Curve Herrnsteina i Murraya to głęboko kontrowersyjny tekst, który porusza poważne kwestie dotyczące stawek związanych z rozumowaniem i interpretacją.

Głównym twierdzeniem autorów jest to, że inteligencja jest głównym czynnikiem determinującym wyniki społeczne jednostek - i że jest lepszym predyktorem osiągnięć niż dochód, pochodzenie czy status społeczno-ekonomiczny. Jedną z głównych kwestii poruszonych w książce była dyskusja na temat „rasowych różnic w inteligencji” i twierdzenie, że istnieje związek między niskimi wynikami testów i wynikami społecznymi Afroamerykanów a ich brakiem osiągnięć społecznych.

Podczas gdy autorzy przedstawiają i interpretują wiele danych na poparcie swoich twierdzeń, ostatecznie nie radzą sobie z problemem, że ani „inteligencja”, ani „rasa” nie mają powszechnie akceptowanych definicji w biologii, antropologii czy socjologii. W konsekwencji książka została nazwana zarówno „rasistowską”, jak i „pseudonaukową” ze względu na to, co jej krytycy postrzegają zarówno jako błędne rozumowanie, jak i nieostrożną interpretację dowodów. Debata trwa do dziś, a naukowcy po obu stronach toczą zaciekłe spory o to, co można argumentować na podstawie danych wykorzystanych przez Herrnsteina i Murraya.