Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
An Profet: The Prophet in Cornish
An Profet yw lyver a 26 whedhel moralyta scrifys in pros-prydydhieth Sowsnek gans an prydyth ha fylosofer Lybanek-Amerycan Kahlil Gibran. Dyllys dhe'n kensa treveth in 1923, an lyver-ma yw moyha y hanow in mesk oberow Gibran. An Profet ma na swoim koncie ponad 100 książek, więc każdy z nich może znaleźć swoje miejsce w całej historii. Bythqweth ny veuva mes a brynt.
Profesor Almùstafa, który przybył do nas z wizytą, wrugał gortosa, który go zabił, i lestera, który się ukłonił, uhonorował. Kyns ès dell alla departya, yma rann a'n re usy trigys i'n cyta Orfalês ow pesy orto ry dhedha, rag dewetha tro, y dybyans wàr lies testen („Cows orthyn a...”). Yma an Profet ow pregoth 26 sermon, ha'n re-ma ow tùchya qwestyons selvenek a'n bêwnans denyl - kerensa, demedhyans, flehes, rians, debry hag eva, whel, joy ha tristans, treven, dyllas, prena ha gwertha, drog-ober ha pùnyshment, lahys, franchys, rêson ha passyon, pain, honen-wodhvos, desky dhe bobel, felshyp, talkya, termyn, an dâ ha'n drog, pejadow, plesour, tecter, cryjyans, ha worteweth mernans. I'n dewetha chaptra oll, yma Almùstafa ow kesqwia dadhel a'n qwestyon pÿth yw mênyng gans y eryow a farwèl.
----------
Prorok to książka składająca się z 26 bajek napisanych prozą w języku angielskim przez libańsko-amerykańskiego poetę i filozofa Kahlila Gibrana. Po raz pierwszy została opublikowana w 1923 roku i jest najbardziej znanym dziełem Gibrana. Prorok został przetłumaczony na ponad 100 języków, co czyni go jedną z najczęściej tłumaczonych książek w historii. Jej nakład nigdy nie został wyczerpany.
Narracja przedstawia nam proroka Almustafę, który przez dwanaście lat czekał na swój statek, który w końcu zabierze go z powrotem do ojczyzny. Przed wyjazdem niektórzy mieszkańcy miasta Orphalese proszą go, aby po raz ostatni przekazał im swoje spostrzeżenia na różne tematy („Mów nam o...”). Prorok opowiada 26 kazań, które dotyczą podstawowych kwestii ludzkiego życia, a mianowicie miłości, małżeństwa, dzieci, dawania, jedzenia i picia, pracy, radości i smutku, domów, ubrań, kupowania i sprzedawania, przestępstw i kar, praw, wolności, rozumu i namiętności, bólu, samowiedzy, nauczania, przyjaźni, mówienia, czasu, dobra i zła, modlitwy, przyjemności, piękna, religii i wreszcie śmierci. W ostatnim rozdziale Almustafa wplata w swoje pożegnalne słowa dyskusję na temat znaczenia.
